Historia (106)
Niesamowite spotkanie z książką i autorką
Napisane przez Emilia Paliwoda-Burak
To wyjątkowa i jakże inna opowieść o losach zesłańców na Syberię. Wspomnienia dziecka, opowiedziane już przez osobę dorosłą, dające obraz faktów, ale przede wszystkim niezwykłych wewnętrznych przeżyć dzieci, pozbawionych rodziców i zdanych tylko na siebie. Brak w tych trudnych latach obecności matki i ojca rzutowało na dalsze życie bohaterów. Jak mówi autorka: Głód i tragizm tamtych wydarzeń zniszczył nasze życie wewnętrzne. Pani Henryka pochodzi z Bargłowa, gdzie zaczyna i kończy się cała historia.
Jak wyglądały augustowskie święconki sprzed lat?
Napisane przez Anita Klebanowska
Dziś koszyki wiklinowe przystrajamy baziami, bukszpanem i wypełniamy symboliczną ilością smakołyków, które mamy zamiar spożyć podczas wielkanocnego śniadania. W dawnych wiekach wiklinowe kosze były rzadkością, a i zawartość tych koszy była inna.
Na aktualnej Liście osób zaginionych podczas „Obławy Augustowskiej” OKŚZpNP w Białymstoku Antoniego Zielińskiego brak. Brak jest również biogramu Antoniego Zielińskiego w książce Alicji Maciejowskiej „Przerwane życiorysy”. Odnalazłem go natomiast w „Obława Augustowska. Wybór źródeł” wśród zatrzymanych podczas lipcowej pacyfikacji mieszkańców gminy Szczebro – Olszanka.
Izydor Rogalski, według Listy osób zaginionych podczas „Obławy Augustowskiej” Prokuratury OKŚZpNP w Białymstoku, był synem Piotra i Michaliny, urodzonym w 1901 roku. Mieszkał z żoną i dwiema córkami we wsi Sajenek. Miał braci: Wincentego i Romana.
Pisaliśmy już na naszych łamach o odnalezionym pod Lwowem nieśmiertelniku Jana Ziarko, wspominaliśmy, że odnalazła się rodzina żołnierza. Dziś opowiemy historię jego wojennego losu i dalszego życia.
Zabudowania Szyców (obecnie Lotkowskich), zlokalizowane przy ulicy Rybackiej w Sztabinie, są jednym z najważniejszych „niemych” świadków historii związanej z Obławą Augustowską. Nieliczne relacje przekazane przez osoby tam przetrzymywane i ocalone oraz relacje rodzin osób zamordowanych przez sowietów w lipcu 1945 r. budziły i nadal budzą grozę. Te niepozorne zabudowania, drewniany dom mieszkalny i dwa budynki gospodarcze, skrywają mroczną tajemnicę.
Urodził się w 1904 roku na terenach dzisiejszej Ukrainy. W jego domu rodzinnym pielęgnowane były tradycje zarówno polskie jak i staroruskie. To one kształtowały niepowtarzaną wrażliwość i tożsamość Adama, pozbawioną schizmy i jednoczącą w tejże osobie kulturę wschodu i zachodu Europy. Jednak w rzeczywistości powojennej Polski okazało się to być wyrokiem skazującym go na ostracyzm społeczny.
Nazywał się Eliasz Klimowicz. Urodził się i wychowywał w Grzybowszczyźnie między Gródkiem a Krynkami na Podlasiu. Chłopem był niepiśmiennym, wyznania prawosławnego, a pochodził z rodziny mieszanej katolicko – prawosławnej.
To zdjęcie Jana Ziarko z 1947 roku, po powrocie z niewoli. Nieśmiertelnik żołnierza (o którym już pisaliśmy), znaleziony na Ukrainie, należał do mieszkańca gminy Bargłów Kościelny. Po wojnie Jan Ziarko wraz z żoną przeniósł się do Augustowa i tu też został pochowany.
W sercu Puszczy Augustowskiej, w okolicy Mikaszówki obozowali niegdyś rok rocznie harcerze. I to niejeden zastęp. Jak pamiętają te czasy?
Zwano ich Muślimami. Jak podaje Gutenberg w swojej Encyklopedii byli oni "potomkami Tatarów sprowadzonych na Litwę głównie przez [księcia] Witolda i jego następców, już to jako dobrowolnych osadników, już też jeńców."
W 1832 roku Jan Nepomucen Truszkowski wzniósł na terenie cmentarza parafialnego w Augustowie drewnianą kaplicę, znaną dziś jako Kaplica grobowa rodziny Truszkowskich. Jest ona niewielka, ma konstrukcję zrębową, a w środku znajduje sie mały ołtarz o cechach barokowych. To tu odbywają się nabożeństwa nadchodzących świąt Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego.
