W tym miejscu, tuż za obecnym sklepem z artykułami elektrycznymi, aż do lat siedemdziesiątych znajdowała się wybudowana jeszcze przed wojną słynna i jedyna prywatna augustowska masarnia. Jej cechą szczególną był fakt, że wszelkie produkty przygotowywano na miejscu. Tym sposobem pachnące kiełbasy, boczek i inne smakołyki jeszcze ciepłe trafiały na sklepową ladę. Należała do pani Heleny Rutkowskiej.

Stara poczta nie zmieniła specjalnie wyglądu na przestrzeni lat, pozostając jednym z zabytkowych obiektów miasta, które istnieją do dzisiaj. Inaczej ma się sprawa z jej otoczeniem. To właśnie tam powstał pierwszy z dwóch w historii miasta pomników. Oba zniknęły jednak z krajobrazu Augustowa wraz z końcem rosyjskiego panowania, które upamiętniały.

Rocznica bitwy pod Monte Cassino, którą tradycyjnie obchodzimy 18 maja, to nie tylko święto Polaków, którzy polegli na historycznym wzgórzu, ale wszystkich biorących udział w kampanii włoskiej. Wśród nich znalazło się wielu augustowian i mieszkańców Augustowszczyzny. O niektórych możemy przeczytać na kartach książek. Pamięć o pozostałych przetrwała zachowana przez przyjaciół i członków ich rodzin.

Większości z nas stare butelki kojarzą się z popularną niegdyś oranżadą, która nie tak dawno powróciła do sklepów. Niewiele mówi się natomiast o augustowskich browarach w przekonaniu, że takowe nie istniały. Szklane dowody minionych czasów wypełnione niegdyś substancjami płynnymi, mniej lub bardziej poprawiającymi humor, posiadają dzisiaj prawdopodobnie wyłącznie prywatni kolekcjonerzy.

Do zbiorów Muzeum Ziemi Augustowskiej trafił Słownik Geograficzny Świata, w którym znalazły się hasła "Augustów" i "Kanał Augustowski". Nie byłoby może w tym nic wyjątkowego, gdyby nie fakt, że jest to publikacja amerykańska pochodząca z 1855 roku. Eksponat za pośrednictwem Eugeniusza Simsona Wojciechowi Baturze, kustoszowi muzeum, przekazał Bogusław Zawistowski.